Niebo nie moze przestac

Ciągle płacze, czy to takie straszne?

Może niebo też już nie ma sił

Patrząc na to wszystko z góry.

Świat zrobił się dość ponury,

Teraz to tylko wielka rzeka.

Sygnały wzywanej pomocy

I upragnionego ratunku.

Bez zasad i możliwości,

Na pograniczu bólu i słabości.

Jesteśmy wolni, bo chcemy wolności

A wszystko może nas zniewolić

Tak łatwo.

Kolejny raz płaczę jak to niebo,

Czy jest w tym coś złego?

Zaciskam pięści i walczę, bo trzeba?

Na pograniczu rozpaczy i siły.

Nie ma co zwlekać.

Ten ból przerodzi się w siłę

A kiedyś będzie jej tyle, że uwierzysz.

Będziesz wiedział, że warto

Czasem zacisnąć pięści i biec po zwycięstwo.

Po to upragnione złoto i puchar.

Nieważne jak teraz jest źle,

Trzeba biec

Ciągle naprzód i dalej.

Nie marnować czasu,

Bo on nigdy nie staje.